بیماری­‌های خوش­ خیم پستان

ضایعات غیر پرولیفراتیو (Non-proliferative lesions): به نظر می­رسد که این شرایط، بر افزایش خطر سرطان پستان تاثیری ندارد یا تاثیر خیلی کمی دارد. مثال­‌هایی از این نوع ضایعات عبارتند از:

• آدنوز(Adenosis)  (غیر اسکلروز کننده – Non-sclerosing)
• فیبروز و یا کیست­‌های ساده (گاهی اوقات به آن­ها تغییرات فیبروکیستیک (Fibrocystic) نیز می­گویند)
• هایپرپلازی(Hyperplasia)  خفیف
• تومور فیلود(Phyllodes tumor)  (خوش‌خیم)
• پاپیلومای منفرد
• نکروز چربی
• اکتازی (Ectasia) مجرا
• فیبروز پری­داکتال (Periductal fibrosis)
• متاپلازی سنگفرشی و آپوکرین (Squamous and apocrine metaplasia)
• کلسیفیکاسیون­‌های مرتبط با اپیتلیال(Epithelial-related calcifications)
• سایر تومورها (لیپوما، هامارتوما، همانژیوما، نوروفیبروما، آدنومیواپیتلیوما – Adenomyoepithelioma)

ماستیت (عفونت) توموری نیست و خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش نمی‌دهد.

ضایعات پرولیفراتیو بدون آتیپی (Proliferative lesions without atypia)  (ناهنجاری‌­های سلولی): در این شرایط، سلول‌­ها در مجاری یا لوبول‌­ها دچار رشد بیش از حد شده اما شکل طبیعی خود را حفظ می‌کنند. این بیماری­ ممکن است خطر ابتلا به سرطان پستان در زنان را کمی افزایش دهد. مثال­هایی از این نوع بیماری عبارتند از:

• هایپرپلازی مجاری معمول(Usual ductal hyperplasia)  (بدون آتیپی)
• فیبروآدنوما
• آدنوز اسکلروزان(Sclerosing adenosis)
• چندین پاپیلوم (به نام پاپیلوماتوز – Papillomatosis)
• اسکار شعاعی(Radial scar)

ج) ضایعات پرولیفراتیو همراه با آتیپی: در این شرایط، سلول­‌های مجاری یا لوبول­‌های بافتی، بیش از حد رشد کرده و برخی از آن‌ها از شکل طبیعی خود خارج می‌شوند. خطر ابتلا به سرطان پستان در زنان مبتلا به این بیماری­، حدود 4 تا 5 برابر بیشتر از حد طبیعی است و اگر زنی سابقه‌ی خانوادگی ابتلا به سرطان پستان و هایپرپلازی یا هایپرپلازی آتیپیک را نیز داشته باشد، خطر ابتلا به سرطان پستان در او بیشتر هم می‌شود. این نوع ضایعات عبارتند از:

• هایپرپلازی مجرای آتیپیک (ADH- Atypical ductal hyperplasia)
• هایپرپلازی لوبولار آتیپیک (ALH- Atypical lobular hyperplasia)

د) کارسینومای لوبولار در محل (LCIS- Lobular carcinoma in situ): در بیماری LCIS، در لوبول­‌های غدد تولیدکننده‌ی شیر، سلول­‌هایی مشابه با سلول­‌های سرطانی رشد می­کنند اما از دیواره‌ی لوبول­‌ها فراتر نمی­روند. LCIS به عنوان سرطان در نظر گرفته نمی‌­شود و معمولا در صورت عدم درمان، به خارج از لوبول گسترش نمی­‌یابد (یعنی تبدیل به سرطان پستان تهاجمی نمی­‌شود). اما زنان مبتلا به LCIS، 7 تا 12 برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان پستان هستند (که می­‌تواند در هر دو پستان اتفاق بیفتد).