روشهای تشخیص سرطان حنجره: راهنمای جامع
فرآیند تشخیص اولیه
پزشک متخصص با بررسی سوابق پزشکی و علائم بیمار (مانند خش دار شدن صدا، اختلال در بلع یا توده گردنی) آغاز میکند. سپس معاینه فیزیکی دقیق حنجره و گردن انجام میشود. در صورت وجود نشانههای هشداردهنده، آزمایشهای تخصصی تجویز میگردد.
تستهای تشخیصی کلیدی
- آندوسکوپی حنجره (لارنگوسکوپی)
- روشی دقیق با استفاده از لوله باریک و مجهز به دوربین (اندوسکوپ)
- امکان بررسی مستقیم تارهای صوتی و ساختارهای حنجره
- انواع روشها:
- لارنگوسکوپی غیرمستقیم (با آینه)
- لارنگوسکوپی مستقیم (با اندوسکوپ انعطافپذیر یا سفت)
- بیوپسی (نمونهبرداری)
- برداشت نمونه بافت مشکوک طی لارنگوسکوپی
- بررسی میکروسکوپی توسط پاتولوژیست برای:
- تشخیص نوع سرطان
- تعیین میزان پیشرفت و درجه تومور
- شناسایی نشانگرهای پروتئینی (مانند PD-L1) برای درمان هدفمند
- تصویربرداری تخصصی
- سیتی اسکن: ارزیابی اندازه تومور و درگیری استخوانها
- امآرآی: بررسی دقیق بافتهای نرم و غدد لنفاوی
- پت اسکن: شناسایی متاستاز با تزریق مواد رادیواکتیو کمخطر
- عکس سینه: بررسی احتمال گسترش به ریهها
مرحله بندی سرطان (استیجینگ)
الف) مراحل اولیه (رشد موضعی)
- مرحله ۰: سلولهای پیشسرطانی (کارسینوم درجا)
- مرحله ۱: تومور کوچک محدود به یک بخش حنجره
- مرحله ۲: تومور بزرگتر بدون درگیری غدد لنفاوی
ب) مراحل پیشرفته
- مرحله ۳: درگیری غدد لنفاوی مجاور یا اختلال در عملکرد تارهای صوتی
- مرحله ۴:
- گسترش به اندامهای مجاور (تیروئید، نای، مری)
- متاستاز به اندامهای دوردست (ریه، کبد، استخوانها)
نقاط شایع متاستاز
سرطان حنجره معمولاً به ترتیب به این نواحی گسترش مییابد:
- غدد لنفاوی گردنی
- ریهها و ساختارهای مجاور حنجره
- کبد و استخوانها (در موارد بسیار پیشرفته)
نکات کلیدی برای بیماران
✅ تشخیص زودهنگام = موفقیت درمان تا ۹۰٪ در مراحل اولیه
✅ تستهای تصویربرداری بدون درد و با حداقل عوارض انجام میشوند
✅ بیوپسی تنها روش قطعی تشخیص نوع سرطان است