سلولهای چربی که دچار برنامهریزی مجدد شدهاند، باعث رشد تومور میشوند
جهش در ژن سرکوبکنندهی تومور p53، نه تنها بر روی خود سلولهای سرطانی اثر محرک رشد دارد، بلکه بر سلولهای موجود در ریزمحیط تومور نیز تأثیر میگذارد. دانشمندان نشان دادهاند که سلولهای سرطانی پستان موش که حاوی ژن جهشیافتهی p53 هستند، باعث برنامهریزی مجدد سلولهای چربی میشوند و این سلولهای تغییریافته، با ایجاد یک ریزمحیط التهابی، پاسخ ایمنی در برابر تومور را مختل کرده و در نتیجه رشد سرطان را تقویت میکنند.
هیچ ژن دیگری به اندازهی ژن سرکوبگر تومور p53، در تومورهای انسانی جهش پیدا نمیکند. در حدود 30% از تمام موارد سرطان پستان، سلولهای سرطانی دچار جهش یا حذف ژن p53 هستند. این جهشها توانایی p53 را بهعنوان ترمز سرطان و ژنی که مانع ایجاد و پیشرفت سرطان میشد، محدود میکنند.
نتایج جهش ژن p53 بر خود سلولهای سرطانی، تا به امروز به مقدار زیادی بررسی شده است، اما اینکه این جهشها چه تأثیری بر سلولهای داخل ریزمحیط تومور و در نتیجه رشد سرطان دارند، بهتازگی در حال کشف و مطالعه است.
تیمی از محققان به سرپرستی آلموت شولز از DKZF و موشه اورن از موسسهی Weizmann در اسرائیل، اثرات جهش p53 در سلولهای سرطانی پستان را بر روی سلولهای چربی موسوم به آدیپوسیت بررسی کردهاند.
آدیپوسیتها، یکی از انواع سلولهای اصلی در بافت پستان، در طول پیشرفت سرطان پستان دستخوش تغییر شکل میشوند و نتایج تحقیقات نشان میدهد که این اتفاق، اثر تهاجمی و مقاومت به درمان سلولهای سرطانی پستان را که در اطراف تومور هستند، افزایش میدهد.
تیم شولز و اورن اکنون این موضوع را در سلولهای چربی از بافت پستان موش نشان دادهاند که: زمانی که سلولهای سرطانی پستان حامل جهشهای p53 هستند، خواص تحریککنندگی تومور سلولهای چربی تقویت میشود.
محققان، سلولهای چربی نابالغ را در محیط کشتهایی که قبلا در آنها سلولهای سرطانی پستان حاوی یا فاقد جهش p53 رشد کرده بودند، کشت دادند. این اتفاق باعث ایجاد تغییراتی بنیادین در متابولیسم و فعالیت ژنها در سلولهای چربی و همچنین افزایش تولید پیامرسانهای پیشالتهابی شد. علاوه بر آن، از بلوغ سلولهای چربی جلوگیری شد و حتی سلولهای چربی بالغ نیز به مرحلهی نابالغ بازگردانده شدند.
هنگامی که سلولها در محیط کشت سلولی که قبلا در آن، سلولهای سرطانی پستان فاقد جهش p53 بودند، کشت داده شدند، این اثرات خفیف بودند، اما هنگامی که سلولها در محیط کشت سلولهای سرطانی حاوی p53 جهشیافته کشت داده شدند، این اثرات بسیار واضح بودند.
محققان سپس سلولهای سرطانی پستان با p53 جهشیافته یا سالم را به همراه سلولهای چربی، به موش منتقل کرده و تومورهای حاصل را مقایسه کردند. آنها متوجه شدند هنگامی که سلولهای سرطانی دچار جهش p53 بودند، تعداد سلولهای میلوئیدی سرکوبکنندهی ایمنی در تومور ایجاد شده، افزایش مییابد. در واقع سلولهای ایمنی که از آن قسمت مهاجرت میکردند، PD-L1 بیشتری را روی سطح خود حمل میکردند که خود، بهعنوان یک ترمز قوی برای دفاع ایمنی تومورها عمل میکند.
یکی از نتایج شگفتانگیز دیگر این بود که سلولهای سرطانی پستان حاوی جهشهای خاص p53، توانستند سلولهای چربی پیشساز نزدیک خود را – بهطور مستقیم یا غیرمستقیم – دوباره برنامهریزی کنند تا این سلولها حتی از سلولهای سرطانی پستانی که بهطور کامل عملکرد p53 را از دست داده بودند، اثر پیشالتهابی بیشتری داشته باشند.
آلموت شولز، سرپرست این مطالعه به همراه موشه اورن، در پایان میگوید:” ازآنجاییکه سلولهای چربی جزء ضروری بافت پستان هستند، میتوانند تأثیر زیادی بر پیشرفت تومور داشته باشند. از طرف دیگر بهنظر میرسد نقایص p53 در سلولهای سرطانی پستان، محرک اصلی برنامهریزی مجدد این سلولهای چربی است که در نهایت باعث پیشرفت تومور میشوند. بنابراین درک دقیق تعامل بین سلولهای سرطانی دارای جهش p53 و سلولهای چربی، میتواند سرنخهای جدیدی در مورد چگونگی توقف پیشرفت سرطان پستان ارائه دهد.”
Journal Reference:
Ori Hassin, et .al. p53 deficient breast cancer cells reprogram preadipocytes toward tumor-protective immunomodulatory cells. Proceedings of the National Academy of Sciences, 2023; 120 (52) DOI: 10.1073/pnas.2311460120
Page citation:
German Cancer Research Center (Deutsches Krebsforschungszentrum, DKFZ). “Reprogrammed fat cells support tumor growth.” ScienceDaily. ScienceDaily, 3 January 2024. <www.sciencedaily.com/releases/2024/01/240103130949.htm>.